Ο Νέστωρ Ταίηλορ είναι καθηγητής Ανώτερων Θεωρητικών στο Ωδείο #Ρυθμοί.
Γεννήθηκε το 1963 στη Μελβούρνη από επιφανείς Έλληνες γονείς. Μετά το ξεκίνημα των σπουδών του στο Ωδείο Αθηνών κοντά στον Γιώργο Διαμαντή και τον διακεκριμένο συνθέτη-ακαδημαϊκό Μενέλαο Παλλάντιο, σπούδασε σύνθεση στο Guildhall School of Music & Drama, με τους Francis Shaw και Robert Saxton, και στο Πανεπιστήμιο Royal Holloway του Λονδίνου, με τους John Woolridge και Peter Wiegold, όπου του χορηγήθηκε ειδική υποτροφία για εξαιρετική επίδοση. Είναι κάτοχος των τίτλων LGSM (σύνθεση) LGSM (χορωδιακή σύνθεση και ενορχήστρωση) και CAMS/GSMD (σύνθεση) του Guildhall School of Music, και των μεταπτυχιακών τίτλων M.Mus και M.Phil (σύνθεση) του Royal Holloway από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Είναι επίσης διπλωματούχος Διεύθυνσης Ορχήστρας του London College of Music.
Έργα του έχουν επανειλημμένα παρουσιασθεί στο Μ.Μ.Α., στο Μ.Μ.Θ., στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών Ιδρύματος Ωνάση, στο Royal Festival Hall στο Λονδίνο, στο Kioi Hall στο Τόκυο, στο Θέατρο της Όπερας του Lübeck, στη Μεγάλη Αίθουσα της Φιλαρμονικής της Οδησσού κ.α.
Μεταξύ άλλων, έχει διατελέσει Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Κεντρικού Ωδείου, ενώ δίδαξε αρμονία στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ., καθώς και μουσική ιστορία στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (2005-11). Ως υπότροφος του Ιδρύματος Fulbright (2005-2006) του απονεμηθεί ο τίτλος του προσκεκλημένου συνθέτη από το Πανεπιστήμιο του Yale. Κατά το διάστημα 2009 – 2016 εργάσθηκε στην Εθνική Λυρική Σκηνή ως Υπεύθυνος Διεθνών Συνεργασιών, Casting Manager και Διευθυντικός Καλλιτεχνικός Σύμβουλος, ενώ πλέον ακολουθεί επαγγελματική συνθετική καριέρα.
Συγγραφέας των βιβλίων «H Αρμονία των Πυθαγορείων»: Η μαθηματική έννοια της Αρμονίας στο μουσικό σύστημα των Πυθαγορείων (εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2000) και «Η τεχνική του ντιβίζι στα έγχορδα – Πρακτικά και θεωρητικά συμπεράσματα» (εκδόσεις Ορφέας, Αθήνα 2007). Έχει επίσης δημοσιεύσει συναφείς μουσικολογικές μελέτες και άρθρα σε έγκριτα περιοδικά και εφημερίδες, ενώ ετοιμάζεται η δίγλωσση επανέκδοση των πιο πάνω τίτλων και η συγγραφή ενός πολύτομου λεξικού στην ενορχήστρωση.
Στην εργογραφία του συγκαταλέγονται πλήθος συνθέσεων φωνητικής μουσικής, μουσικής δωματίου καθώς και έργα για πλήρη ορχήστρα, όπως ενδεικτικά: “Ο Δρόμος του Αρχάγγελου”, για ορχήστρα εγχόρδων (εκδόσεις Παπαγρηγορίου-Νάκας), “Jigsaw”, κοντσερτίνο για πιάνο και ορχήστρα, “Vocalise”, για υψίφωνο και ορχήστρα, “Concerto Romantico”, για πιάνο και ορχήστρα, “Pandemonium” για μεγάλη oρχήστρα, “So fades a summer cloud away”, για μεσόφωνο, οκτέτο τσέλων, μικτή χορωδία, εκκλησιαστικό όργανο, σε ποίηση Emily Dickinson, [E. C. Schirmer Music Company, Boστώνη, “Κεκλεισμένων των Θυρών” (Ηuis – Clos) για πιάνο, “Lux Aeterna”, για μεσόφωνο, κουαρτέτο εγχόρδων, πιάνο, “Αnd then it is Dusk”, για μεσόφωνο και σύνολο δωματίου, σε ποίηση Σαπφώς, Μελέαγρου, Αλκαίου, [α’ βραβείο στον Πανμεσογειακό Διαγωνισμό Σύνθεσης, 2002, (εκδόσεις Παπαγρηγορίου-Νάκας)], κ.α.
Μία από τις πιο πρόσφατες σημαντικές δημιουργίες του, αποτελεί η όπερα-ορατόριο “Ελένη” (2019, σε ποιητικό κείμενο Fergus Currie, βασισμένο στο ομώνυμο best-seller του Νicholas Gage) που αρχικά γράφτηκε κατόπιν παραγγελίας από την ΜidΑmerica Productions για το Carnegie Hall (απ’ όπου το 2019 έλαβε και τον τιμητικό τίτλο του «Διακεκριμένου Συνθέτη»).